Pozytywne aspekty tygodnia

Na nowo otwieram kartę bloggera po tygodniu i przepełnia mnie radość, której dawno nie czułam. Zniknęłam na krótko, ale całkowite odizolowanie się od social mediów wyszło mi na dobre pod każdym względem. Potrzebowałam tego, bardziej niż myślałam i zadanie to okazało się zaskakująco łatwe. Przez ten czas zauważyłam wiele i pewne aspekty bardzo mi się spodobały. Zazwyczaj moją formą odpoczynku po szkole było siedzenie na telefonie, a w tym tygodniu musiałam całkowicie o tym zapomnieć. Nawet nie wiecie, ile radości czerpałam z innych rzeczy i ten zaoszczędzony czas, którego trochę zyskałam, wykorzystywałam inaczej. Przez cały tydzień udawało mi się zrobić wszystko wcześniej, dzięki czemu zyskiwałam dla siebie cały wolny wieczór. Zawsze zazdrościłam mojemu tacie, że już o 21 może sobie spokojnie poleżeć w łóżku i posłuchać muzyki, gdy ja muszę się uczyć, bo cała sterta rzeczy jest jeszcze na mojej głowie. A jak było, aż do teraz? Sama już przed 22 leżałam w łóżku z czystym umysłem i ze świadomością, że świetnie spędziłam cały dzień. Mój zegar biologiczny zdecydowanie mi za to podziękował, bo jestem pewna, że każdego dnia tego tygodnia spałam te pełne 8 godzin. Pozornie niemożliwe, a jednak. Poza tym podobały mi się poranki, gdy jechałam sama do szkoły. Zawsze wstaję, wtedy trochę wcześniej, żeby przygotować sobie pyszne śniadanie na ciepło. Podczas oczekiwania na ugotowanie się jedzenia już moją rutyną stało się oglądanie snapów, a tym razem siedziałam w ciszy, ciesząc się z całej magii poranków, które przecież zawsze tak uwielbiałam! Możecie mi także wierzyć, że przez cały ten tydzień ładowałam telefon tylko 2 razy i nie musiałam się wcale bać, że się rozładuje. Co więcej? Nie przejmowałam się innymi, nie interesowałam się ich życiem, a skupiłam się na własnym. Zawsze uważałam, że social media są swego rodzaju szpiegostwem i przez to masa osób popada w kompleksy lub doświadcza uczucia, że ich życie nie jest takie świetne, jak kogoś innego. Nic mylnego. Podczas tego tygodnia nie miałam kontaktu i wglądu do życia osób, które zawsze podziwiałam i wiecie co? Czułam się dużo lepiej z samą sobą, bo uczciwie Wam powiem, że nie przejmowałam się niczym. Zwłaszcza że teraz zaczął się dla mnie okres bardzo ważny, w którym chciałam się faktycznie skupić na tym, co istotne i to mi się udało. Dziś pisząc tego posta, jestem dumna, że z każdym dniem się coraz bardziej rozwijam.

Tutaj też zapanowała mała przerwa, bo jeśli miałam się oderwać od wszystkiego, to także musiałam zostawić bloga. Przeszło mi przez myśl, czy naprawdę potrzebuję tego miejsca w sieci i kim byłabym bez niego, ale wchodząc tu dzisiaj i poświęcając dobrą godzinę na przeczytanie wszystkich zaległych komentarzy, odpowiedź pojawiła się natychmiast. Nie przeżyłabym bez dzielenia się z Wami tym, co czuję i przeżywam, a kontakt z Wami jest dla mnie najcenniejszy. Wiadomość od jednej z Was, że zainspirowała się moim pomysłem i też planuje go przekazać dalej przez udostępnienie posta na swoim blogu (uprzejmie pytając mnie o zgodę), mnie ogromnie ucieszyła. Chciałam jeszcze dodać, że w całej tej krótkiej akcji nie byłam sama. Kilka osób z mojego najbliższego otoczenia wraz ze mną podjęło się tego i Was wszystkich również do tego zachęcam. Nie macie nic do stracenia, a widzicie, ile możecie zyskać? Jeśli chodzi o mnie, mogę Was zapewnić, że będę tak robić częściej, nie będę już Was o tym na bieżąco informować, ale sami będziecie mogli zobaczyć, kiedy zniknęłam. Na blogu tymczasem posty znów będą regularnie i widzimy się bardzo niedługo! xx